Η Θεραπεία με την μέθοδο Vojta

Μεθοδολογια

Η ενεργοποίηση των αντανακλαστικών (Reflexlokomotion) σύμφωνα με τον Vojta τίθεται σε λειτουργία σε τρεις βασικούς άξονες (θέσεις) του σώματος, στη θέση μπρούμυτα, στη θέση ύπτια και την πλάγια θέση. Για να ενεργοποιηθούν τα κέντρα της κίνησης, υπάρχουν δέκα – όπως περιγράφεται από τον Vojta - διαθέσιμες περιοχές (ζώνες), στο σώμα, στα χέρια και στα πόδια. Σε συνδυασμό με τις διαφορετικές ζώνες και τις αλλαγές πίεσης, τα δύο μοντέλα, της κίνησης του γυρίσματος (Reflexumdrehen) και της κίνησης της έρπισης (Reflexkriechen), ενεργοποιούνται αμέσως.

Σημαντικό ρόλο παίζει από δω και πέρα, η επάρκεια των γωνιακών θέσεων των άκρων, της λεγόμενης αντίστασης. Στην περίπτωση αυτή ο θεραπευτής κατά την πορεία εφαρμογής των κινήσεων, θέτει μια αντίθετη κινητική αντίσταση. Έτσι, για παράδειγμα, στην παθολογική τάση της περιστροφής της κεφαλής προς μια κατεύθυνση, (ραιβόκρανο) καταβάλλεται προσπάθεια να «φρεναριστεί» και να διατηρηθεί στη θέση που πρέπει να βρίσκεται. Στην προκειμένη περίπτωση οι μύες που περιβάλλουν το «φρεναρισμένο» μέρος του σώματος αναπτύσσουν μια τάση αύξησης, χωρίς να μειώνονται μετά την παύση του «φρεναρίσματος» (ισομετρική). Επίσης εντατικοποιείται και η μυϊκή δραστηριοποίηση σε πιο απομακρυσμένες περιοχές του σώματος, όπως π.χ. (κοιλιά, την πλάτη, χέρια, πόδια).

Δυο συντονισμενα συγκροτηματα της ενεργοποιησης των αντανακλαστικων

Κατά την πρακτική εφαρμογή της ενεργοποίησης των αντανακλαστικών, χρησιμοποιούνται τα λεγόμενα συγκροτήματα συντονισμού:      1)Το Αντανακλαστικό της  έρπισης (Reflexkriechen) και    2)Το Ανακλαστικό του γυρίσματος (Reflexumdrehen)

Και τα δύο αυτά συντονισμένα συγκροτήματα ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά σε παιδιά και εφήβους με καθυστερημένες κινητικές διαταραχές (π.χ., σε μια σπαστική παράλυση), στα οποία εφαρμόσθηκαν θεραπείες και παρατηρήθηκαν αντιδράσεις. Με την παρατήρηση ενεργοποίησης των αντανακλαστικών στα υγιή βρέφη, ήρθε αργότερα η ιδέα, ότι αυτή η ανεξάρτητη έμφυτη κίνηση, είναι σύνθετη, η οποία όμως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως θεραπεία σε ασθενή βρέφη.